آیا کسب‌وکار شما سیستم مدیریت موجودی دارد؟ آیا همیشه کالاهای موردنیاز مشتریان را موجود دارید؟ حتی اگر صاحب یک رستوران باشید،مدیریت موجودی و حسابداری رستوران اصول و قواعد خاص خودش را دارد.

مدیریت انبار و ثبت و پیگیری موجودی کالا برای افزایش درآمد هر کسب‌وکاری حیاتی است. یکی از عوامل اصلی که به این فرآیند کمک می‌کند، تهیه نرم افزار حسابداری مدیریت موجودی کالا و دارایی ها است که البته برخی از کسب و کارها با استفاده از نرم افزار فروشگاهی و یا نرم افزار رستوران، این نیاز خود را رفع می نمایند. در این مقاله قصد داریم شما را با صفر تا صد مدیریت موجودی آشنا کنیم. با ما تا انتهای این مقاله همراه باشیدو

مدیریت موجودی کالا چیست؟

مدیریت موجودی به معنای نظارت بر میزان موجودی و پیگیری سطوح آن است. وظیفه اصلی مدیریت موجودی انبار ثبت سوابق دقیق هر محصول جدید یا برگشتی هنگام ورود یا خروج از انبار یا محل فروش است.

مفاهیم موجودی کالا

حال که با تعریف مدیریت موجودی آشنا شدید، مهم‌ترین مفاهیم موجودی کالا را بیان می‌کنیم.

• انواع موجودی کالا: شما می‌دانید که هر موجودی کجا ذخیره شده است و می‌تواند روی آن کنترل کامل داشته باشد.
• ‌پیش‌بینی موجودی: می‌دانید که برای تأمین تقاضا در یک بازه زمانی آینده‌، چه مقدار موجودی لازم است.
• خرید موجودی کالا: می‌دانید که برای سفارش مجدد سهام جدید کی و چگونه می‌توان سفارش خرید ثبت کرد.
• ذخیره موجودی: می‌دانید که چه مقدار از هر موجودی می‌تواند به طور مناسب نگهداری شود و کجا باید آن را ارسال کنید.
• تجزیه و تحلیل موجودی: می‌توانید با استفاده از معیارها‌، با گذشت زمان‌، آگاهانه‌تر در مورد موجودی خود تصمیم بگیرید.
• ردیابی چند کاناله: می‌توانید موجودی خود و همچنین افزایش (خریدها) و کاهش (فروش و کم‌شدن‌ها) را مشاهده کنید‌، تا آنجا که ممکن است به رقم موجودی جاری نزدیک شوید.
• حسابداری موجودی کالا: می‌توانید موجودی خود را به درستی در اسناد مالی ثبت کنید.
• سیستم‌های مدیریت موجودی: می‌توانید تا حد امکان فرآیند مدیریت موجودی را خودکار کنید.

 

11 مدل مدیریت موجودی

مدیریت موجودی یک روش مشابه برای تمام کسب‌وکارها ندارد. روشی که برای یک کسب‌وکار کارایی دارد، ممکن است برای دیگری فاجعه باشد. در ادامه مقاله به برخی از متداول‌ترین روش‌های مدیریت موجودی اشاره می‌کنیم:

1. مقدار سفارش اقتصادی     (EOQ (Economic Order Quantity Model

EOQ یکی از روش‌های پرکاربرد در مدیریت موجودی است. این روش به شما کمک می‌کند تعداد/مقدار ایده آل کالاهایی را که باید سفارش دهید، پیش‌بینی کنید. در نتیجه، پول زیادی صرفه‌جویی می‌کنید. محاسبه آن به سه فاکتور تقاضا، هزینه‌های سفارش و هزینه‌های نگهداری کالا بستگی دارد.

2. مقدار تولید اقتصادی (EPQ)

این مقدار که به عنوان مقدار تولید اقتصادی یا موجودی شناخته می‌شود، تعداد اقلامی را که باید در یک دسته سفارش دهید تا هزینه‌های نگهداری را به حداقل برسانید، نشان می‌دهد. تفاوت قابل توجه بین EPQ و EOQ این است که اولی فرض می‌کند که تامین کنندگان به جای قطعات، هر مورد را به عنوان یک کل در اختیار شما قرار می‌دهند.

3. مدیریت موجودی به موقع JIT (Just-in-Time)

نوعی مدل کنترل موجودی است که به دنبال کاهش ضایعات و در عین حال افزایش کارایی با سفارش موجودی فقط در صورت نیاز است. JIT نیاز به یک زنجیره تامین قابل اعتماد و کارآمد دارد؛ زیرا محصولات باید به سرعت عرضه شوند تا از انبارداری جلوگیری شود. می‌توان آن را در روش‌های مختلفی از جمله ایجاد سیستم‌های سفارش مجدد خودکار، ایجاد مشارکت با تامین‌کنندگان قابل اعتماد و استفاده از پیش‌بینی تقاضا برای پیش‌بینی تقاضای موجودی استفاده کرد.

4. تجزیه و تحلیل ABC

در این روش مدیریت موجودی کالا براساس طبقه‌بندی محصولات انجام می‌شود. آنالیز ABC به شما امکان می‌دهد ارزش و اهمیت محصول خود را با توجه به میزان تقاضا و ارزش سود مشخص کنید. در این روش نخست قیمت کالا تعیین می‌شود و سپس براساس گردش ماهیانه و سالیانه اهمیت آن تعیین می‌شود و در آخر آن را در سه دسته به ترتیب از با اهمیت‌ترین تا کم اهمیت‌ترین قرار می‌دهید.

مدل موجودی ABC به دنبال بهینه سازی سطوح موجودی با اختصاص اولویت به اقلام مختلف است. با دانستن مهم‌ترین محصول در یک زمان، کسب‌وکارها می‌توانند بر این اساس، بودجه را تخصیص دهند. موجودی بر اساس اصل 80/20 که به عنوان اصل پارتو نیز شناخته می‌شود به دسته‌های A، B و C طبقه‌بندی می‌شوند. با توجه به این که هر کلا در کدام دسته قرار می‌گیرد سیاست کنترل موجودی متناسب با آن اعمال می‌شود. بدین ترتیب کالاهای دسته A نیازمند کنترل موجودی دقیق و انلاین هستند و دوره انبارگردانی آن کوتاه تر خواهد بود.

• رده A: موجودی‌هایی که درآمد بسیاری نصیب شما می‌کنند؛ اما تنها بخش کوچکی از کل موجودی کسب‌وکار شما هستند. با کنترل‌های دقیق موجودی، موجودی نوع “A” بیشترین اولویت را دارد.
• دسته B: موجودی که برای بقای یک کسب و کار ضروری نیست، اما دارای اهمیت است، در فهرست موجودی نوع “B” قرار می‌گیرد. این موجودی‌ها  30٪ از موجودی کسب‌وکارتان و 25٪ از درآمد شما را تشکیل می‌دهند.
• دسته C: موجودی که  شامل 50 درصد از اقلام شما شده و تنها 5 درصد درآمدتان را تشکیل می‌دهند. گرچه به اندازه رده‌های A و B سودی ندارد، اما به ادامه فعالیت کسب‌وکار شما کمک می‌کنند. مدیریت موجودی برای “C” به دلیل تولید درآمد کمتر آن، نسبتاً ساده است.

 5. تکنیک دراپ شیپینگ (Dropshipping)

تکنیک دراپ شیپینگ یک روش انجام خرده‌فروشی است که در آن فروشگاه محصولات نهایی را برای فروش در انبار خود نگه نمی دارد. در عوض‌، وقتی یک فروشگاه مجبور به فروش کالایی شد‌، کالا را از شخص ثالث خریداری می‌کند و مستقیماً به مشتری ارسال می‌شود. در نتیجه‌، تاجر هرگز محصول را نمی‌بیند یا با آن اداره نمی‌کند.

6. مدل مدیریت موجودی ROP (Reorder Point Model):

این مدل، نقطه سفارش مجدد سطح موجودی را تعیین می‌کند. نقطه سفارش مجدد زمانی است که برای حفظ سطوح بهینه موجودی، خرید باید انجام شود. در این روش بر اساس زمان تحویل و متوسط ​​تقاضا، سطح موجودی تا زمان ارسال بعدی تضمین می‌شود.

7. مدل مدیریت موجودی MRP (Material Requirements Planning Model)

MRP نوعی کنترل موجودی است که از پیش بینی تقاضا برای تعیین بهترین مقدار مواد برای سفارش برای تولید استفاده می‌کند. زمان سفارش مواد، برنامه تولید و تقاضای محصول نهایی را در نظر می‌گیرد. MRP برای شرکت‌هایی که برنامه‌های تولید پیچیده‌ای دارند و باید موجودی را به دقت کنترل کنند، بسیار مفید است.

8. مدل مدیریت موجودی S&OP (Sales and Operations Planning)

فرآیندی برای تطبیق بهتر عرضه تولیدکننده با تقاضا از طریق همکاری بخش فروش با تولید برای ایجاد یک طرح تولید واحد است. هدف این مدل همسویی گسترده عملیات روزانه با استراتژی شرکت است.

علاوه بر بهبود دقت پیش‌بینی، S&OP می‌تواند هزینه‌های موجودی را کاهش دهد، که به نوبه خود می‌تواند سرمایه در گردش را با کاهش پول کمتر در موجودی افزایش دهد. S&OP همچنین می‌تواند درآمد و سهم بازار را با بهبود اثربخشی محصولات جدید و ابتکارات بازاریابی افزایش دهد.

9. مدل مدیریت موجودی   Days sales of inventory – DSI

میانگین تعداد روزهایی است که یک کسب‌وکار برای فروش موجودی نیاز دارد. DSI معیاری است که تحلیلگران برای تعیین کارایی فروش از آن استفاده می‌کنند. DSI بالا  نشان دهنده این است  که یک کسب‌وکار به درستی موجودی خود را مدیریت نمی‌کند یا اینکه موجودی‌ای دارد که فروش آن دشوار است.

10. مدل مدیریت موجودی (days inventory outstanding) –  DIO

میانگین تعداد روزهایی است که یک شرکت موجودی خود را قبل از فروش نگه می‌دارد. این مدل نشان می‌دهد که یک کسب‌وکار با چه سرعتی می‌تواند موجودی را به پول نقد تبدیل کند. این یک معیار نقدینگی و همچنین نشانگر کارایی عملیاتی و مالی یک کسب‌وکار است. روز موجودی موجودی به‌عنوان «روزهای عرضه موجودی»یا «دوره موجودی» نیز شناخته می‌شود.

11. مدل مدیریت موجودی (days in inventory)    DII

در برخی سازمان‌ها به آن (DIO)  می‌گویند که در بالا توضیح دادیم. این روش یک معیار مدیریت موجودی است که میانگین روزهایی را نشان می‌دهد که یک شرکت طول می‌کشد تا موجودی خود را به فروش برساند. هر چه این عدد کمتر باشد بهتر است. این یعنی تعداد روزهای کمتری موجودی نگهداری می‌شود و به عبارت دیگر هزینه حمل موجودی کمتر و پول نقد کمتری برای مدت زمان کمتری در موجودی انبار می‌شود و خطر کمتری وجود دارد که موجودی منقضی یا منسوخ شود. محاسبه روزهای نگه داشت موجودی برای هر کسب و کاری به منظور موفقیت آن بسیار مهم است.

برای محاسبه روزهای موجودی موجودی، فقط باید میانگین موجودی را بر COGS (بهای تمام شده کالای فروخته شده) در یک روز تقسیم کنید. میانگین موجودی کالا با به‌دست آوردن میانگین بین سطوح موجودی در ابتدای یک دوره حسابداری و سطوح موجودی در پایان دوره حسابداری مذکور محاسبه می‌شود.

توجه داشته باشید که نتایج این روش به نحوه محاسبه میانگین موجودی کالا حساس است. متداول‍ترین روش اضافه کردن موجودی اولیه و موجودی پایانی، سپس تقسیم بر دو، برای دوره زمانی مورد نظر است. سپس، COGS (بهای تمام شده کالای فروخته شده) را می‌توان با تقسیم کل بهای تمام شده کالاهای فروخته شده در یک سال بر 365 روز محاسبه کرد. از طرف دیگر، میانگین روزهای فروش متریک موجودی با تقسیم 365 (تعداد روز) بر نسبت گردش موجودی محاسبه می‌شود.

در آخر باید بگوییم تکنیک‌های مدیریت موجودی گسترده هستند. شما باید به دنبال روشی باشید که به بهترین وجه با نیازهای برند شما مطابقت داشته و برای انبارتان موثرتر باشد. همچنین بهتر است با سیستم‌های مدیریت موجودی نیز آشنایی داشته باشیدو

سیستم‌های مدیریت موجودی

سه سیستم مدیریت موجودی عبارت‌اند از:

روش اولین صادره از اولین وارده (First In First Out) FIFO

رایج ترین مدل موجودی FIFO است که کسب‌وکارهای بسیاری از آن استفاده می‌کنند. در این روش قدیمی‌ترین محصولات اول فروخته می‌شوند.  حسابداران اغلب از این مدل برای بررسی سطوح سهام سازمان و هزینه‌های مرتبط استفاده می‌کنند.

FIFO نشانه بهتری از ارزش موجودی نهایی در ترازنامه ارائه می‌دهد، اما این روش سود خالص شما را نیز افزایش می‌دهد، زیرا موجودی‌هایی که ممکن است چندین سال از عمر آنها گذشته باشد، برای ارزش گذاری COGS (بهای تمام شده کالای فروخته شده) استفاده می‌شوند. افزایش درآمد خالص خوب به نظر می‌رسد، اما می‌تواند میزان مالیات پرداختی شرکت شما را افزایش دهد.

روش اولین صادره از آخرین وارده ((Last In First Out) LIFO)

در این روش آخرین کالای خریداری شده یا تولید شده ابتدا فروخته می‌شود. یعنی بهای تمام شده جدیدترین محصولات خریداری یا تولید شده اولین چیزی است که به عنوان بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS) هزینه می‌شود، در حالی که بهای تمام شده محصولات قدیمی که اغلب کمتر است، به عنوان موجودی کالا گزارش می‌شود.

این روش به شرکت‌هایی که از آن استفاده می‌کنند؛ اجازه می‌دهد تا زمانی که هزینه‌هایشان در حال افزایش است، از درآمد مشمول مالیات کمتر و جریان نقدی بالاتری بهره ببرند. البته اگر شرکتی هنگام ثبت مالیات از ارزش‌گذاری LIFO استفاده می‌کند، هنگام گزارش نتایج مالی به سهامداران خود نیز باید از LIFO استفاده کند که باعث کاهش درآمد خالص آن می‌شود.

LIFO شاخص خوبی برای ارزش نهایی موجودی نیست، زیرا ممکن است ارزش موجودی را کمتر از حد اعلام کند. LIFO منجر به درآمد خالص (و مالیات) کمتر می‌شود زیرا COGS بالاتر است. با این حال، کاهش موجودی کمتری تحت LIFO در طول تورم وجود دارد.

 میانگین موزون (Weighted Average)

نوعی میانیگن است که به هر واحد براساس مقدار و هزینه یک وزن (ضریب) اختصاص می‌دهد. در این روش به اقلام با هزینه بالاتر وزن بیشتری داده می‌شود. میانگین وزنی می‌تواند دقیق‌تر از یک میانگین ساده باشد که در آن همه اعداد در یک مجموعه داده وزن یکسانی دارند. این به طور گسترده در سرمایه گذاری و بسیاری از زمینه‌های دیگر استفاده می‌شود.

سرمایه گذاران سهام از میانگین موزون برای تعیین مبنای بهای تمام شده سهامی استفاده می‌کنند که در زمان‌های مختلف و با قیمت‌های متفاوت خریداری کرده‌اند.

شما باید روش مناسب را با توجه به نوع کسب‌وکار خود و انواع موجودی مواد و کالایی که دارید، برگزینید. به مهم ترین دسته‌های موجودی مواد و کالا در ادامه اشاره می‌کنیم:

انواع موجودی مواد و کالا

به طور کلی ۴ دسته موجودی در واحدهای تولیدی داریم:

• مواد خام یا اولیه: ماده اولیه به منظور تولید محصول خریداری می‌شود تا آن را به کالای نهایی تبدیل کند.
• مواد در جریان ساخت: به فرآیند تبدیل ماده اولیه به یک محصول نهایی اشاره دارد.
• محصول نهایی: کالاهای نهایی که اکنون آماده‌س فروش هستند.
• کالاهای در حال نگهداری‌، تعمیر‌، بهره برداری (MRO): مواردی که برای پشتیبانی از تولید کالاهای نهایی استفاده می‌شود.

فرمول‌های مدیریت موجودی

اگر به تازگی با مدیرتی موجودی آشنا شده باشید، احتمالاً با فرمول‌های زیادی روبرو خواهید شد که ممکن است در ابتدا برایتان گیج‌کننده باشند. این فرمول‌ها برای بهینه نگه داشتن سطح سهام بسیار مفید هستند.

در اینجا برخی از رایج‌‌ترین فرمول‌های موجودی را مرور می‌کنیم:

1. فرمول مقدار بهینه سفارش اقتصادی (EOQ)
2. فرمول تعداد روزهای موجودی در انبار (DIO)
3. فرمول ذخیره احتیاطی
4. فرمول نقطه سفارش

اکنون بیاید با این فرمول‌ها بیشتر آشنا شویم

1. فرمول مقدار بهینه سفارش اقتصادی (EOQ)

خرید مقدار مناسب موجودی انبار مهم است – نه خیلی کم و نه زیاد. شما از فرمول EOQ برای تعیین مقدار بهینه سفارش استفاده می‌کنید – چیزی که هزینه‌های سفارش‌، دریافت و نگهداری موجودی را به حداقل می‌رساند.

جایی که:

D هزینه راه‌اندازی برای هر سفارش است. این معمولاً شامل هزینه‌های حمل‌ونقل می‌شود

K نرخ تقاضا است (مقدار فروش شما در سال)

H هزینه نگهداری در سال برای هر واحد است.

2. فرمول روزهای موجودی در انبار (Days Inventory Outstanding) 

فرمول موجودی روز با قرار دادن این رقم در یک زمینه روزانه و ارائه تصویر دقیق‌تری از مدیریت موجودی کالا و کارایی کلی یک گام فراتر از نسبت گردش موجودی کالا است. به طور کلی یک DIO پایین ترجیح داده می‌شود اما برای درک آن‌، باید صنعت و پویایی بازار را در نظر بگیرید.

جایی که:

میانگین موجودی = (موجودی آغازین + پایان موجودی) / 2

COGS هزینه کالاهای فروخته شده شما است

Days in Period تعداد روزهایی است که می‌خواهید در این بازه زمانی اندازه‌گیری کنید‌، چه هفتگی‌، چه سه ماهه یا سالانه

3. فرمول محاسبه ذخیره احتیاطی

دانستن اینکه چه مقدار ذخیره احتیاطی باید در اختیار داشته باشید‌، به تجارت شما در نواسانات تقاضا‌ها کمک می‌کند. تمام آنچه باید بدانید تاریخچه سفارشات خرید و فروش شماست.

4. فرمول محاسبه نقطه سفارش کالا

برای تعیین زمان سفارش مجدد موجودی از فرمول محاسبه نقطه سفارش کالا استفاده می‌کنید. صاحبان مشاغل کوچک معمولاً به تجربه گذشته اعتماد دارند تا بدانند چه موقع مجددا سفارش دهند‌، اما با رشد کسب و کار‌، این امر به سرعت سخت می‌شود.

شاید از خودتان بپرسید مدیریت موجودی چه کمکی به کسب‌وکار من می‌کند. در ادامه مزایای مدیریت موجودی را برمی‌شمریم.

مزایای مدیریت موجودی کالا

مزایای مدیریت موجودی به شرح زیر است:

• اطمینان از تأمین مستمر مواد و کالاها‌، به طوری که تولید در زمان تقاضای مشتری آسیب نبیند.
• جلوگیری از انبار بیش از حد و کمبود موجودی کالا.
• حفظ در دسترس بودن مواد در هر زمان و هر کجا که به مقدار کافی مورد نیاز باشد.
• حفظ حداقل سرمایه‌ی در گردش در صورت نیاز برای فعالیت‌های عملیاتی و فروش.
• بهینه‌سازی هزینه‌های مختلفی که با موجودی‌هایی مانند هزینه خرید‌، حمل هزینه‌، هزینه ذخیره‌سازی و غیره انجام می‌شود.
• تحت کنترل نگه داشتن هزینه مواد زیرا آنها در کاهش هزینه‌های تولید نقش دارند.
• از بین بردن ثبت کالای تکراری در سفارش موجودی برای انبار.
• به حداقل رساندن ضرر و زیان در اثر خرابی‌، تخریب‌، هدر رفت و خسارات.
•  اطمینان از کنترل همیشگی موجودی کالا به طوری که تعداد محصولات نشان داده شده در سیستم موجودی باید با موجودی فیزیکی در انبار یکسان باشد.
• اطمینان از کیفیت کالاها با قیمت مناسب.
• تسهیل تهیه اطلاعات برای برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت و بلندمدت با موجودی کنترل شده.
• تأمین مواد مورد نیاز به طور مستمر.
• نگهداری سابقه سیستماتیک موجودی کالا.
• ایجاد ثبات در قیمت.

آگاهی از هزینه‌های موجودی برای هر کسب‌وکاری ضروری است، این امر به کاهش ضرر و تحمیل هزینه‌هیا اضافی کمک می‌کند.

انواع هزینه‌ها در مدیریت موجودی

این هزینه به دلیل نگهداری موجودی در انبار بر کسب‌وکارها تحمیل می‌شـود. هزینـه نگهـداری موجـودی در انبـار به میزان، ارزش و شرایط نگهداری موجودی بستگی زیادی دارد. برخی کالاها شرایط نگهداری خاص خود را دارند که ایجاد این شرایط باعث تحمیل هزینه‌های بالایی خواهند شد. انواع هزینه‌های نگهداری که یک کسب‌وکار عبارت‌است از:

• هزینه‌های سفارش

این هزینه شامل تمامی هزینه‌هایی است که در فرایند سفارش‌دهی تا دریافت کالا از تامین کننده بر کسب‌وکار تحمیل می‌شود. هزینه استفاده از تجهیزات اداری بابت سفارش‌دهی همچون تلفـن، دورنگـار یـا هزینه دستمزد کارکنانی که به سفارش‌دهی مشغول هستند جزء این هزینه‌ها محسوب می‌شوند. این هزینه‌ها معمولاً در مجموعه هزینه‌های سربار گنجانده می‌شود.

• هزینه خرید کالا

این هزینه شامل هزینه‌هایی است که کسب‌وکار بابت خرید کالا باید بپردازد. متغیر بودن این هزینه تابع شرایط اقتصادی محیطی حاکم بر شرکت است. درصورت وجود تورم به طور مـسلم ایـن هزینـه در بلنـدمدت متغیر است.

• هزینه قیمت کالا

به مبالغی گفته می‌شود که برای خرید کالا به فروشنده پرداخت می‌شود. در برخی از موارد هزینه‌های حمل، دریافت، بازرسی فنی و… نیز به این هزینه‌ها اضافه می‌شود.

• هزینه‌های نگهداری موجودی

هزینه‌ای است که یک کسب‌وکار برای فضای ذخیره‌سازی کالاهایش پرداخت می‌کند که از جمله آنها می‌توان به این موارد اشاره کرد: هزینه‌های بیمه، هزینه اجاره انبار، هزینه سوخت، هزینه روشنایی، هزینه مالیات.

• هزینه‌های حمل موجودی

این جنبه کمتر شناخته شده هزینه موجودی است. این هزینه به مقدار مشخصی محاسبه نیاز دارد تا میزان تأثیر آن بر صورت سود و زیان را درک کنید. هزینه‌های نگهداری موجودی به میزان سودی اشاره دارد که یک کسب‌وکار از ارزش سهام فروخته نشده موجود در انبارها از دست می‌دهد.

• هزینه‌های کمبود موجودی

این هزینه مشتمل بر هزینه‌هایی است که در صورت دریافت سـفارش جدید و نبود کالا در انبار جهت تولید یا تحویل تقاضا به مشتری بر کسب‌وکارها تحمیل می‌شود. از جمله این هزینه‌‌ها هزینه وفاداری و شهرت مشتری، هزینه حمل و نقل اضطراری است.

• هزینه‌های ناشی از فاسد شدن و مفقود شدن و قدیمی شدن موجودی‌ها

اگر از اقلامی با تاریخ انقضا مانند مواد غذایی یا حتی لوازم آرایشی استفاده می‌کنید، اگر به موقع فروخته نشوند، ممکن است فاسد یا غیرقابل استفاده شوند. محصولات فاسد به این معنی است که سرمایه‌گذاری‌های شما همراه با سود بالقوه شما از بین می‌رود. بنابراین کنترل موجودی برای جلوگیری از فساد ضروری است.

موجودی‌های قدیمی اقلامی هستند که به دلایل اینکه از مد افتاده‌اند یا از فصل خارج شده‌اند نمی‌توان آن‌ها را فروخت. اغلب یک کالا پس از 12 ماه قرار گرفتن در قفسه «موجودی از رده خارج شده» اعلام می‌شود. گزارش‌های فروش می‌توانند به تشخیص میزان از رده خارج شدن کالاها کمک کنند. این گزارش‌ها برای توزیع کنندگان و کسب‌وکارهای کوچکی که به دنبال خرید محصولات جدید هستند، مفید است.

جمع‌بندی

در این مقاله شما را با مدیریت موجودی، مدل‌های مدیریت موجودی و مزایای ان آشنا کردیم. پیشنهاد می‌کنیم برای مدیریت موجودی از سیستم مدیریت موجودی مناسب استفاده کنید که سوابق دقیق تمام موجودی‌های شما را ثبت می‌کند. مهم نیست که چه چیزی و یا چگونه می‌فروشید‌، مدیریت نادرست موجودی می‌تواند کسب‌وکار شما را به ورشکستی بکشاند.